Zaświadczenie o niekaralności do pracy w finansach

Zaświadczenie o niekaralności to dokument, który odgrywa kluczową rolę w wielu sektorach, w tym w finansach. Jest to oficjalne potwierdzenie braku przeszłości karalnej osoby i jest często wymagane przez pracodawców, zwłaszcza w branżach, gdzie zaufanie i uczciwość pracowników są niezwykle ważne, tak jak w sektorze finansowym. W tym referacie przyjrzymy się bliżej zaświadczeniu o niekaralności w kontekście pracy w finansach, jego znaczeniu oraz procedurze uzyskania tego dokumentu.

Rola zaświadczenia o niekaralności w finansach

1. Zaufanie klientów i partnerów W sektorze finansowym, w którym obsługuje się duże ilości pieniędzy klientów i partnerów biznesowych, zaufanie jest kluczowe. Pracodawcy muszą mieć pewność, że ich pracownicy nie są zaangażowani w działalność przestępczą ani nie mieli wcześniej problemów z prawem, które mogłyby wpłynąć na ich uczciwość i lojalność wobec firmy.

2. Zgodność z przepisami W niektórych jurysdykcjach regulacje prawne wymagają, aby osoby zatrudniane w finansach miały czyste akta kryminalne. Brak takiego dokumentu może prowadzić do sankcji prawnych, które mogą obejmować utratę licencji lub mandaty dla firm.

3. Bezpieczeństwo finansowe Działania przestępcze, takie jak kradzieże czy oszustwa, mogą stanowić poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa finansowego zarówno firm, jak i klientów. Zaświadczenie o niekaralności pomaga minimalizować to ryzyko, eliminując osoby o wątpliwej przeszłości z procesu rekrutacji.

Procedura uzyskania zaświadczenia o niekaralności

1. Zgłoszenie Osoba zainteresowana uzyskaniem zaświadczenia o niekaralności musi złożyć odpowiednie zgłoszenie do lokalnych organów lub biura odpowiedzialnego za przeprowadzanie sprawdzeń przeszłości kryminalnej.

2. Weryfikacja tożsamości W celu uzyskania dokumentu zazwyczaj wymaga się od wnioskodawcy dostarczenia dokumentów tożsamości, takich jak dowód osobisty lub paszport, w celu potwierdzenia tożsamości.

3. Przeprowadzenie sprawdzenia Organy odpowiedzialne za sprawdzanie przeszłości kryminalnej przeprowadzają badanie archiwum kryminalnego danej osoby w celu ustalenia, czy ma ona jakieś wcześniejsze skazania lub kwestie prawne.

4. Wydanie zaświadczenia Jeśli osoba nie ma żadnych wpisów kryminalnych lub wpisy te są nieistotne w kontekście pracy w finansach, wydaje się zaświadczenie o niekaralności.



Zaświadczenie o niekaralności do pracy w finansach jest niezwykle istotnym dokumentem, który pomaga zapewnić bezpieczeństwo finansowe firm i klientów. Pracodawcy muszą ściśle przestrzegać procedur uzyskania tego dokumentu, aby zapewnić, że zatrudniani pracownicy są uczciwi i godni zaufania. Wspomaga to również zgodność z przepisami i utrzymanie reputacji firmy w branży finansowej.


Inne formularze do KRK:



    • Formularz do wypełnienia:

    Zaświadczenie o niekaralności do pracy:
      Osoby fizycznej oraz osoby prowadzące działalność gospodarczą, od których pracodawca wymaga informacji z Krajowego Rejestru Karnego stosownie do ustawy o zasadach pozyskiwania informacji o niekaralności osób ubiegających się o zatrudnienie i osób zatrudnionych w podmiotach sektora finansowego.

    • < 11 cyferek należy spisać z dowodu
    • < nazwisko po ojcu lub mężu
    • < obecnie noszone nazwisko
    • np. Jan Stefan
    • np. 17 lipca 1970
    • np. Sopot
    • np. Adam
    • np. Ula
    • np. Kowalska
    • np. polskie
    • np. 05-784 Sopot, ul. Neptuna 25/8


    • Rodzaj danych, które mają być przedmiotem informacji o osobie:
      Kartoteka Karna
      Kartoteka Nieletnich
      Kartoteka Osób Pozbawionych Wolności oraz Poszukiwanych Listem Gończym

      • Skazania prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w:
    • art. 61 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r. – Prawo czekowe
    • art. 267b–267d ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze
    • art. 23–24a ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji
    • art. 115–119 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych
    • art. 77–79 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości
    • art. 42 i art. 42a ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym
    • art. 38–41, art. 43 i art. 43a ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach
    • art. 81 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym
    • przepisach rozdziałów XIX, XX, XXIII, XXXIII–XXXVII oraz w art. 197, art. 228–231, art. 233, art. 252, art. 255, art. 255a, art. 258 i art. 263 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny
    • art. 215–219, art. 220 i art. 222 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych
    • art. 171 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe
    • art. 49 i art. 51–54a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych
    • art. 305p–306 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa
    • art. 37 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o listach zastawnych i bankach hipotecznych
    • przepisach rozdziałów 6–9 działu II w tytule I ustawy z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy
    • art. 25 ustawy z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym
    • art. 303–305 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej
    • art. 586–592 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych
    • art. 56a, art. 57–58c, art. 59, art. 59a oraz art. 60 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych
    • art. 35–37a ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu
    • art. 24 i art. 25 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami
    • art. 6 i art. 7 ustawy z dnia 5 lipca 2002 r. o ochronie niektórych usług świadczonych drogą elektroniczną opartych lub polegających na dostępie warunkowym
    • art. 522 i art. 523 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe
    • art. 225–232 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej
    • art. 47 i art. 48 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym
    • art. 50 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych
    • art. 40 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego
    • art. 287, art. 287a, art. 288a–293, art. 294a–296, art. 298 i art. 299 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi
    • art. 126–129, art. 131 i art. 132 ustawy z dnia 4 marca 2005 r. o europejskim zgrupowaniu interesów gospodarczych i spółce europejskiej
    • art. 178–183 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi
    • art. 45 i art. 46 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym
    • art. 99–104a ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych,
    • art. 20a ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym
    • art. 105, art. 106 i art. 108–110 ustawy z dnia 22 lipca 2006 r. o spółdzielni europejskiej
    • art. 16 ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym
    • art. 74v i art. 74w ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych,
    • art. 45–51 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych
    • art. 46–48 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie
    • art. 59e–59i ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim
    • art. 150–153b ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych
    • art. 33 i art. 34 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego
    • art. 87–98 ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach
    • art. 430–440 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej
    • art. 332–334 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji
    • art. 40–45 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej
    • art. 76–78 ustawy z dnia 23 marca 2017 r. o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami
    • art. 89 i art. 90 ustawy z dnia 15 grudnia 2017 r. o dystrybucji ubezpieczeń
    • art. 156 i art. 157 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu
    • art. 59da ust. 2 ustawy o kredycie konsumenckim - na pośrednika kredytowego do KNF
    Wybór sposobu zapłaty i dostawy:

    Dane zamawiającego:
    Potwierdzenie sprzedaży:
    • na fakturę
    • paragon

      • PAMIĘTAJ - Podmiot sektora finansowego ma obowiązek niezwłocznie zwrócić równowartość poniesionej opłaty za uzyskanie zaświadczenia o niekaralności.
    Cena:
      Łączny koszt brutto do zapłaty wyniesie: 0 zł.
    Adres do dostawy kurierem lub przesyłki listowej:
    • taki jak zamawiającego
    • taki jak do faktury
    • inny adres
    Uwagi do zamówienia:

    Osoba kontaktowa: